Verzorgers: onmisbare krachten rondom een sportteam
Verzorgers zijn de stille maar onmisbare krachten rondom een sportteam. Zij hebben vaak een band met de sporter. Maar ook een band met de trainer. Hoe gaan zij daar mee om? Waarom blijft een verzorger vaak zo lang bij zijn club?
Wie is Jeffrey Pattynama? Ik ben nu nog 66 jaar en in april hoop ik er een jaar aan toe te voegen. Ik ben 39 jaar gehuwd met Astrid, heb drie zonen, schoondochters en twee fantastische kleinkinderen: Hayden (6) en Mason (4). Inmiddels ben ik met pensioen na 44 jaar en 3 maanden te hebben gewerkt. Van offsetdrukker en lay-out-werktekenaar tot salesmanager in de grafische en verpakkingsindustrie.
Hoe zag je eigen sportcarrière eruit? Als kind heb ik aan judo gedaan tot de blauwe band, daarna Shaolin Kempo Kung Fu (vechtsport, red.) en de bruine band gehaald. Gevoetbald heb ik ook, bij Fortissimo. Kwam niet hoger dan het derde elftal, maar gezellig was het altijd wel.
Wat doe je naast de sport? Een keer in de week koken voor mijn moeder. Fietsen, wandelen, joggen in het bos. Veel reizen en quality - time (door tijd aan elkaar te blijven besteden, zorg je ervoor dat je elkaar niet kwijtraakt) met het gezin. Musea bezoeken. Uitwaaien op het strand. Bourgondisch leven leiden. En niet te vergeten een of twee keer in de week - als ze open zijn - naar Restaria Favoriet in Harskamp. Hierbij zijn het cafetaria en het restaurant één zijn geworden. Ik beleef daar veel plezier aan het vrijwillig helpen.
Bij welke club ben je verzorger geweest? Heel lang bij Fortissimo en nu alweer vijftien seizoenen bij SV Harskamp.
Waarom is een verzorger zo trouw is aan een club? Ja, spelers en trainers wisselen veel vaker. Je noemt het trouw. Ik zou liever zeggen een kwestie van wederzijdse acceptatie zowel vanuit bestuur als spelersgroep. Bij trainers moeten de spelers iedere training weer getriggerd worden en de chemie is na zo’n drie jaar wel weg. Soms is dan een frisse wind nodig. Een verzorger is er om te zorgen dat de geblesseerde speler weer snel fit is. Ook dat je met de spelersgroep een vertrouwensband hebt of krijgt. Je moet zorgen dat je één van hen bent, maar wel tot op bepaalde hoogte. Ze moeten je te allen tijde kunnen vertrouwen.
Je combineerde lang Fortissimo (zondag) en SV Harskamp (zaterdag). Op het moment dat beiden op zaterdag gingen spelen moest je kiezen. Was dat lastig? De keuze was niet moeilijk, maar wel onprettig. Twee fantastische clubs, maar Fortissimo besloot om van de zondag naar de zaterdag te gaan en als je dan al twaalf jaar bij een zaterdagclub aan het werk bent dan laat je zo’n club niet vallen. De combinatie van zaterdag en zondagclub was voor mij prima. Maar nu mijn vrouw bijna nooit meer werkt op zondag kunnen meer samen dan een paar geleden.
Hoe vaak ben je bij de club? Elke dinsdag en donderdagavond van 19.00 tot 22.00 uur. Op zaterdag van een uur of twaalf tot de late uurtjes.
Is het lastig datgene wat je hoort op de massagetafel voor jezelf te houden of te delen? Ik heb eigenlijk nooit moeilijke vragen gehad of verhalen gehoord. Maar ik zou het zeker tussen de vier muren houden. Tenzij er echt wat mee gedaan moet worden, maar dan zou ik het delen daarvan alleen met toestemming van betrokkene. Dat is wat ik eerder bedoelde met wederzijds vertrouwen opbouwen.
Zie je gelijk of iemand wel of niet echt geblesseerd is? Ja meestal wel. Zeker tijdens een wedstrijd. In de voorbereiding op een wedstrijd komen spelers ook voor preventieve behandeling (tapen). Bij Harskamp is dat altijd Marco van de Brink en vroeger was Fortissimo-speler Mike de Wit ook voor iedere wedstrijd vaste klant.
Welke nare blessures herinner je je als verzorger gelijk? Open botbreuk bij spelers van Harskamp en Fortissimo. En ook wel eens van een tegenstander. Ik herinner me nog een speler van VDZ. Zij hadden geen verzorger bij zich. Die speler klom over het hek om de bal op het naast gelegen veld op te halen. Bij het terug klimmen gleed hij uit en bleef met zijn bovenarm aan een spies van het hek hangen. Dan gaat er heel wat adrenaline door je lichaam om te zorgen dat hij er zo goed mogelijk vanaf komt en snel geholpen wordt. Nee, op dat moment telt bij niet of het een tegenstander is of een eigen speler. Daarvoor ben ik te veel sportman.
Hoe zou je taak bij SV Harskamp noemen: masseur of is het echt verzorger? Voor mij is het verzorger. Massage is bij mij alleen voor het herstel en voor de ontspanning.
Velen hopen dat de competitie wordt voorgezet zodra het coronavirus dat toelaat. Kun je gelijk weer starten? Nee, zeker niet. Ik denk dat er zeker een aantal weken voorbereiding aan vooraf moeten gaan. En dan nog is de vraag of spelers in deze coronapauze zelf conditioneel wat hebben gedaan. Anders zie ik het somber in.
Met welke trainer had je de beste klik? In principe met elke trainer. Ik ben niet zo moeilijk. Maar je wilt per se een naam hebben. Dan kies ik voor Dick Mulder, een echte clubman. Niets was hem te veel. Een kanjer.
Wat doe je als een trainer je advies niet opvolgt? Gelukkig komt dat in de praktijk niet of nauwelijks voor. Maar in zo’n geval moet je er samen over praten zodat het een volgende keer niet meer voorkomt.
Hoort een verzorger echt bij het team rond een elftal? Zeker wel. Ja, het team bestaat uit spelers, trainer, leiders en verzorger. En zo voelt het bij mij ook. Winnen en verliezen doen we met z’n allen. Het geeft voor iedereen evenveel pijn als vreugde. Beleef jij de derde helft net zo intens als de spelers? Dat is soms verschillend. De ene keer geniet ik en de andere keer denk ik of we niet gelijk naar huis kunnen. Maar ook dan is het zaak om toch even met z’n allen te gaan zitten en een drankje doen. Ook dat is teamgevoel.
Hoe belangrijk is het voetbal in samenhang met het functioneren als verzorger voor jou? Erg belangrijk. Geldt niet alleen voor voetbal maar de gehele breedtesport. Een sporter kan niet presteren als hij mentaal en geestelijk niet fit is. Een verzorger kan hierin zijn bijdrage leveren.
Welke voetballer bij je clubs (Fortissimo en/of Harskamp) heb je het meest behandeld. Wat waren dat voor ervaringen? Herstel na kruisbandblessure. Meerdere spelers. Als je dan ziet dat na zo’n lange periode van herstel en krachttraining weer voor de eerste keer het balletje kunnen/mogen trappen. Dan denk ik met respect aan Harskamp-spelers als Johan Brons en Lars van Wikselaar.
Benader jij een wedstrijd als verzorger anders dan een trainer? Jazeker, een trainer wil zijn sterkste team opstellen en kijkt of deze spelers doen wat hun opgedragen wordt. Ik kijk naar hoe een speler zich voortbeweegt gaandeweg de wedstrijd. Heeft ook te maken met of de speler voor de wedstrijd bij me is geweest met klachten. Bespreek dit ook met de trainer zodat hij soms een omschakeling of een wissel kan doen.
Zijn voetballers kleinzeriger geworden de laatste jaren? Dat denk ik niet maar het spelletje op zich is wel veranderd. Het voetbal is harder geworden. Zeker op een hoger niveau, waar alleen prestaties tellen.
Waar erger jij je het meest aan op het voetbalveld? Aan toeschouwers die het allemaal beter weten. Of het nu de scheidsrechter is of de tegenstander of eigen club. Meer wederzijds respect zou mooi zijn.
Wat zou je nog kwijt willen over het voetbal bij SV Harskamp? Mooie club met spelers uit het dorp zelf. Helaas geen jeugd die aansluiting hebben bij het eerste elftal. JO14 zijn de oudste jeugdspelers. Dit zijn spelers die ik over een aantal jaren graag als toeschouwer zou willen zien voetballen in de hoofdmacht. Hoop dat deze groep ook met mekaar bij deze club blijft voetballen.
Wat is je zo erg zichtbare binding met de plaats Harskamp? Ik voel me hier thuis. Iedereen kent me. Jarenlang drie keer per week met eten en drinken opgevangen door de familie Burgwal vanaf de eerste week dat ik bij de Harskampse voetbalclub als verzorger aan de gang ging. Heb door de jaren heen wel gemerkt dat ik met velen een goede band heb. En die koester ik.
Hoe ik de huidige coronatijd verder doorbreng? Elke zaterdag - mits open - naar Restaria Favoriet Burgwal. Iedere dinsdag en donderdag naar de jeugd toe om de JO12 en JO14 te verzorgen. Achterstallig onderhoud of in ieder geval dingen doen waar ik normaal in een sportseizoen niet aan toe kwam. Dan moet je denken aan behangen, binnenshuis schilderen en al dat soort randzaken. Zo breng ik mijn mede door het niet meer werken mijn coronatijd door.
Bron: EdeStad.nl door Eip Janssen
